En toen zaten we opeens allemaal thuis. Maar ook echt iedereen die thuis kan werken, moest opeens thuiswerken. Volgens de laatste berichten zitten zelfs de centralisten van de 112-centrale met hun headset thuis op de bank. Dit inspireerde ons als nieuwe keukentafelcollega’s om deze blog te schrijven.
Thuiswerken is in Nederland al best lang gemeengoed. We kennen een hoop mensen met een kantoorbaan die een dag in de week thuiswerken, “want dan kom je nog eens ergens aan toe”. Ook kennen we de digital nomads die van over de hele wereld kunnen werken en het kantoor van hun werkgever (voor zo-ver deze er al eentje heeft) nog nooit van binnen hebben gezien. Maar wat we nu aan het doen zijn is van een andere schaal. En eigenlijk gaat het best wel goed.
Wel zien we dat wat we gewend waren te doen nu niet meer zo goed werkt. In een korte tijd moeten we met z’n allen een gedragsverandering doormaken, en dat is lastig. Eerder gaven we al wat tips, maar nu wat meer gewend zijn aan het thuiswerken leek het ons aardig om wat observaties op een rijtje te zetten. Misschien kunnen we er allemaal wat van leren.
Etherdiscipline
Al onze communicatie gaat deze dagen via een draadje. We bellen, chatten en video conferencen. Niet alleen met collega’s, ook met onze vrienden en met opa en oma. Communicatie via een draadje vraagt ander gedrag dan face-to-face communicatie.
Ten eerste vraagt het thuiswerken dat we onze techniek op orde hebben. Zoals Arjen Lubach al zei, er heeft nog nooit zo vaak in Nederland geklonken: “zie je mij? Hoor je mij?” Het is voor iedereen even wennen om zijn audio- en videorechten goed ingesteld en z’n bluetooth headset goed gekoppeld te hebben. Want waar we gewend zijn dat de telefoon pakken en een nummer bellen overal wel ongeveer hetzelfde werkt, is dat met videoconferencing nog niet zo. Iedere videoconference-app werkt weer net anders. Dus neem dat momentje voor je call even om de nieuwe applicatie te bekijken en je audio en video te testen.
Daarnaast heeft alle communicatie via een draadje een vertraging. Dit zorgt er voor dat mensen door elkaar heen gaan praten. Met name in een chatgroep of videocall met veel mensen kan dit problematische vormen aannemen. Het kan helpen om bij gesprekken met meer dan 6 personen een moderator aan te stellen. Ook teruggrijpen op onze kleuterschoolskills en netjes je hand opsteken en op je beurt wachten doet wonderen.
Als laatste zorgt communicatie via een draadje dat een deel van de boodschap verloren gaat. In chat is dat het meest te merken. Schroom dus niet om in een chatgesprek met collega’s of klanten een keer een 😉 in te voegen (disclaimer: we adverteren hier alleen het gebruik van emoticons om bijvoorbeeld humor te verduidelijken, niet om de hele voorraadkast aan emoji’s open te trekken!)
Overigens, denk ook eens na over of je medium passend is voor het overleg dat je wilt voeren. Het ligt heel erg voor de hand om een videogesprek te doen als vervanging voor al je overleggen, maar waarschijnlijk is dat niet altijd het meest efficiënt. Misschien was een mailtje toch afdoende, en was het hele overleg niet nodig.
Thuiswerken en ritme
Rust, reinheid en regelmaat. Op de tweede wordt momenteel goed gehamerd, de laatste is volledig kwijt.
We merken om ons heen en ook bij ons zelf dat bij het thuiswerken het ontbreken van de forens ervoor zorgt dat het hele ochtendritueel allemaal wat langer duurt. Op tijd je bed uit komen en op tijd je ontbijt aan de kant schuiven om aan dezelfde keukentafel je werkdag te starten is lastig. Om dat wat te structureren kun je een forens inbouwen. Maak de tijd om voor het begin van je werkdag even 30 minuten te fietsen, een stukje hard te lopen of te wandelen. Dit zorgt voor een frisse start en een break tussen de ene en de andere keukentafelactiviteit (en het dwingt je om je aan te kleden!)
Heb je door de dag heen wat moeite hebben om jezelf thuis aan het werk te houden, dan kun je gebruik maken van timemanagementconcepten als Pomodoro, maar het belangrijkste is dat je accountability inbouwt. Denk bijvoorbeeld aan een accountability buddy waarmee je regelmatig een gesprek hebt over welke taken en doelstellingen je hebt en of je deze binnen de gestelde termijn gehaald hebt. Het feit dat je tijdens het thuiswerken tegen iemand anders moet vertellen of je iets gedaan hebt of niet werkt als een goeie stok achter de deur om aan het werk te blijven.
Verder moet je ook opletten dat je niet eindeloos doorwerkt. Zet desnoods een alarm voor je lunchpauze en het einde van de dag. Nu je voor de rest toch niet echt wat te doen hebt, is de verleiding groot om dan toch nog maar wat te gaan werken. Als je je werk leuk vindt is daar natuurlijk niets mis mee, maar pas er wel voor op dat het niet het enige is dat je aan het doen bent tijdens deze quarantaine weken.
Verveling
Zelfs de huismussen onder ons beginnen zich ondertussen wat opgesloten te voelen en zich te vervelen. Nu je niet meer naar je werk, niet meer naar de sportclub, niet meer naar feestjes kunt merk je pas hoeveel sociale contacten en activiteiten je normaal eigenlijk hebt gedurende de week. En hoeveel vermaak we daaruit halen. Nu moeten we al die contacten en activiteiten anders invullen.
Een tip van ons is dat je moet zorgen dat je een plek hebt om je onzinverhalen kwijt te kunnen. Maak met je collega’s een koffieautomaat-chatgroep of -conferencecall. Hou je vrijdagmiddag borrel digitaal. Nodig je familie uit voor een digitale zondagochtend brunch, lekkere broodjes en tablet op tafel. Schroom je niet en ga lekker los met al die corona memes in die sportmaatjesappgroep. Maar denk ook eens aan multiplayer games, online bordspellen of chatroom-spelletjes.
En als je Netflix al uit hebt, probeer eens wat nieuws. Nu je geen forens meer hebt, heb je meer tijd om uitgebreid te koken en te bakken. Begin eens echt aan die stapel leesboeken op je nachtkastje. Of leer wat nieuws, het internet staat vol met (gratis) tutorials, online colleges en cursussen.
Kinderen
Al deze bovengenoemde punten worden nog net een beetje erger door die nieuwe minderjarige collega’s die je erbij gekregen hebt bij Keukentafel BV: de kinderen. Tieners hebben gelukkig genoeg huiswerk en kunnen zichzelf redelijk vermaken (wat ben je nu blij met die vervloekte spelcomputer), maar peuters en kleuters vragen echt aandacht. Of zoals een vriendin van ons zei: “Een deel van de mensen is in een soort thuiswerkhemel terecht gekomen en is vet blij en productief, terwijl anderen de kinderen ook thuis hebben en in een soort thuiswerkhel zitten.”
Maak goede afspraken met je partner en je werkgever over wanneer je werkt en hoeveel je werkt. Wees daarbij vooral realistisch, de hele dag achter een kind aanvangen kost nou eenmaal echt tijd en energie. En realiseer je dat je kinderen hier ook niet voor gekozen hebben, zij ervaren dezelfde problemen als jij.
En als jij degene bent die nu lekker in thuiswerkhemel zit, houd dan ook een beetje rekening met je collega’s in thuiswerkhel en vergeef die relatie die tijdens zijn videocall met jou ook zijn kinderen moet vermaken.
Conclusie
Onze hedendaagse maatschappij heeft sowieso al last van vervagingen tussen werk en privé, zorg (voor familie) en hobby. De huidige quarantaineperiode zorgt voor een versterking van dat effect. Als we niet oppassen wordt alles één grote blur. We moeten echt anders gaan denken en anders gaan werken. Dit kost tijd en dit kost energie, accepteer dat. Je brein heeft ruimte nodig om zich aan te passen, naast de extra ruimte die het nodig heeft om te verwerken dat we in een cirissituatie zitten. Wees vooral lief voor elkaar en voor je zelf. Accepteer dat standaarden wat lager mogen liggen, maar doe wel je best om de wereld te accepteren zoals deze nu is. Als het moet, blijkt opeens dat we het allemaal kunnen: thuiswerken ++.
Deze blog is een coproductie van Lizanne en Florian Overkamp.
